خصوصیات
فهرست برخی از تغییرات عمده پایتون ۳٫۰:
تغییر پرینت چون یک تابع غیرقابل انتقال است نه یک توضیح. این باعث می شود که تغییر یک ماژول برای استفاده از یک تابع پرینت متفاوت، آسان باشد و بنابراین ایجاد نحو منظم تر می شود. در پایتون ۲٫۶ این امکان با تایپ کردن
from - future - import print - function فراهم شد.
اضافه شدن حمایت از یادآوری تابع انتخابی که می تواند برای معرفی تایپ خصوصی یا اهداف دیگر استفاده شود.
یکسان کردن تایپ str/Unicode، به نمایندگی از یک متن، و معرفی یک تایپ byte تغییرناپذیر؛ با یک تایپ مطابق با bytearray تغییرپذیر، که هر دو آرایه از بایت را ارائه می کنند.
از بین بردن خصوصیات سازگاری مع، شامل کلاس های به فرم قبل، قسمت کردن اعداد صحیح، استثناءهای رشته ای، و گزارش های نسبتاً نا آشکار.
فلسفه برنامه نویسی
پایتون یک زبان برنامه نویسی چند پارادایمی است به طوریکه هم شیء گرایی[f] و برنامه نویسی ساخت یافته[g] را کاملاً پوشش می دهد و هم بسیاری از خصوصیات پایتون برنامه نویسی جنبه گرا و تابعی (مثل پشتیبانی از فرا برنامه نویسی را پوشش می دهد. پارادایم های برنامه نویسی دیگر نیز به وسیلهٔ افزونه ها پشتیبانی شده اند. مثل برنامه نویسی منطقی.
پایتون از تایپ پویا و ترکیبی از شمارش مرجع و یک حلقه کشف و بازیافت قسمت های هدر رفته حافظه برای مدیریت حافظه، استفاده می کند. یک ویژگی مهم پایتون تحلیل نام پویا است، که روش ها و نام متغیرها را در طول اجرای برنامه به هم ملحق می کند.
طرح پایتون به پشتیبانی محدود برای برنامه نویسی تابعی به سُنَت زبان لیسپ، ارائه شد. به همین منظور پایتون دارای توابع filter, map, و reduce و بیان های لیست، دیکشنری، مجموعه، و جنراتور است. اگرچه، تشابه های عمده ای بین پایتون و زبان خانواده لیسپ وجود دارد. این کتابخانه دو ماژول دارد (itertools and functools) که ابزارهای تابعی را با اقتباس از هسکل و استاندارد ام ال پیاده سازی می کند.
شما می توانید برای مشاهده سایر آموزش های ما به سایت
درباره این سایت